Η αρτηριακή υπέρταση ορίζεται ώς η αύξηση της αρτηριακής πίεσης σε επίπεδα μαγαλύτερα από τα φυσιολογικά. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τα φυσιολογικά όρια της αρτηριακής πίεσης κυμαίνονται σε τιμές μικρότερες απο 130mmHg για τη συστολική πίεση (ή «μεγάλη», όπως έχει επικρατείσει να λέγεται) και λιγότερο απο 85mmHg για τη διαστολική (πίεση της καρδίας ή «μικρή» πίεση). Επίσης υπάρχει η υψηλή φυσιολογική συστολική πίεση που κυμαίνεται σε τιμές μεταξύ 130-139mmHg και η υψηλή φυσιολογική διαστολική πίεση που κυμαίνεται μεταξύ 85-89mmHg . Τα άτομα που εμφανίζουν τιμές μεγαλύτερες απο τις προαναφερόμενες πάσχουν απο υπέρταση.

Η διατροφή μπορεί να αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση της υπέρτασης.

Διατροφικές παρεμβάσης για την αντιμετώπιση της υπέρτασης:

Έλεγχος σωματικού βάρου

Η επίτευξη υγιούς σωματικού βάρους αποτελεί βασικό μέτρο για την αντιμετώπιση της υπέρτασης καθώς υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ υψηλού σωματικού βάρους και υψηλής αρτηριακής πίεσης.Υπολογίζεται ότι περίπου το 60% των υπερτασικών ατόμων είναι και υπέρβαρα ενώ μια απώλεια βάρους της τάξης των 5 κιλών σε 6 μήνες μπορεί να επιφέρει μείωση της συστολικής πίεσης κατά 3.7 mmHg ενώ κατά 2.7 mmHg μείωση της διαστολικής πίεσης.

Περιορισμός του αλατιού

Οι γενικές συστάσεις περιορίζουν την κατανάλωση αλατιού σε 6 γρ. ημερησίως ή αλλιώς σε 2.300mg νατρίου ημερησίως. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί σε 1 κουταλάκι του γλυκού κοφτό αλάτι. Αυτό πρακτικά σημαίνει να εξαφανίσουμε το αλάτι από το τραπέζι μας και να περιορίσουμε την κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών όπως συμπυκνωμένους χυμούς ντομάτας, έτοιμες σάλτσες, κονσέρβες, αλατισμένα τυριά, ξηρούς καρπούς, κονσέρβες και έτοιμα φαγητά(fast food). O πίνακας που ακολουθεί δείχνει τηn περιεκτικότητα σε νάτριο(αλάτι) σε ορισμένες βασικές τροφές.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι
ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΒΑΣΙΚΩΝ ΤΡΟΦΩΝ ΣΕ ΝΑΤΡΙΟ ΚΑΙ ΚΑΛΙΟ
ΤΡΟΦΙΜΟ (100 g)	NΑΤΡΙΟ mg
Γάλα φρέσκο πλήρες	50
Γάλα σκόνη αποβουτυρωμένο	550
Γιαούρτι στραγγισμένο	71
Βούτυρο αλατισμένο	870
Φυστικοβούτυρο	350
Μαργαρίνη αλατισμένη	800
Ψωμί άσπρο φρυγανισμένο	640
Πιτυρούχα σκευάσματα	1670
Corn Flakes	1160
Κρέας κονσέρβα (λάντσεον μητ)	1050
Κρέας κονσέρβα (κορν μπηφ)	950
Σαλάμι	1850
Λουκάνικα	1100
Τυρί επαλειφόμενο	1170
Τυρί Camembert	1410
Τυρί φέτα	1260
Τυρί Danish Blue	1420
Ξηροί καρποί ανάλατοι	4
Ξηροί καρποί αλατισμένοι	440
Κύβοι βοδινού	10300
Αχλάδι	2
Μήλο	2
Καρπούζι	4
Πορτοκάλι	3
Σύκο	2
Δαμάσκηνο	2
Λεμόνι (χυμός)	2
Μπανάνα	1
Πατάτες βραστές	3
Σκόνη Κακάο	950
Λάχανο ωμό	9
Μαρούλι ωμό	9
Σπανάκι βραστό	120
Ντομάτα ωμή	3
Κρεμμύδι	10
Σκόρδο	18
Πιπεριές πράσινες ωμές	2
Μπάμιες	7
Φασόλια	28
Πράσο βρασμένο	6

Αύξηση της πρόληψης Καλίου

Η ημερήσια σύσταση για το Κάλιο είναι περίπου 3100mg για τους ενήλικες. Κύριες πηγές καλίου είναι τα φρούτα και τα λαχανικά .Και εδώ έρχεται να καταρρεύσει ένας απο τους μεγαλύτερους μύθους της διατροφής. Το πορτοκάλι –όπως αρκετά φρούτα- αποτελεί άριστη πηγή καλίου και επομένως είναι ευεργετικό στην καταπολέμηση και την πρόληψη της υπέρτασης. Η μόνη περίπτωση που το κάλιο (και συνεπώς το πορτοκάλι) πρέπει να περιοριστεί είναι όταν η υπέρταση συνυπάρχει με πρόβλημα νεφρικής αναπάρκειας.

8-10 ποτήρια νερό ημερησίως

Λόγω της άμμεσης σχέσης μεταξύ νεφρικής λειτουργίας και αρτηριακής πίεσης το νερό είναι απαραίτητο όπλο στη καταπολέμηση της υπέρτασης,  καθώς βοηθάει στο καθαρισμό και τη καλή λειτουργία των νεφρών.

Περιορισμός του αλκοόλ

Μεγάλες ποσότητες αλκοόλ σχετίζονται με κίνδυνο εμφάνισης υπέρτασης , ενώ για άτομα που ήδη έχουν υπέρταση το αλκοόλ εμποδίζει τη δράση των αντιυπερτασιακών φαρμάκων. Κατανάλωση μικρότερη ή ίση με 1ποτ/ ημερησίως για τις γυναίκες ή 2ποτ./ημερησίως για τους άντρες έχει ευεργετική δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα και στη μείωση της υπέρτασης. Παρόλα αυτά, επουδενί δε συστήνεται όσο άτομα δε κατανάλωναν αλκοόλ να ξεκινήσουν τη κατανάλωση του.

Επαρκής κατανάλωση Ω3 λιπαρών οξέων

Σύμφωνα με έρευνες, η κατανάλωση λιπαρών ψαριών 2 φορές την εβδομάδα μπορεί να  οδηγήσει σε μείωση της αρτηριακής πίεσης.

Κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων

Η πρόσληψη περίπου 1000mg ασβεστίου ημερησίως μειώνει κατα 1,44mmHg τη συστολική πίεση. Αυτό ισοδυναμεί με την κατανάλωση 2-3 μερίδων γαλακτοκομικών με χαμηλά λιπαρά.

Από όλα τα παραπάνω μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι η διατροφή μπορεί να αποτελέσει απο μόνη της ένα ισχυρό όπλο στην αντιμετώπιση και την πρόληψη της υπέρτασης (χωρίς βέβαια να αντικαθιστά τη φαρμακευτική αγωγή όπου αυτή κρίνεται απαραίτητη).

Η παχυσαρκία αποτελεί μέγιστο παράγοντα κινδύνου όχι μόνο για την υγεία των παιδιών αλλά και για τη μετέπειτα ζωή τους ως ενήλικες. Αποτελεί βασικό παράγοντα ανάπτυξης ασθενειών, όπως καρδιοπάθειες  και διαβήτης τύπου 2 ενώ μειώνει το προσδοκώμενο όριο ζωής μέχρι και 13 χρόνια. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι στην παιδική ηλικία το παιδί αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα από το βλέμμα των άλλων και αυτό οδηγεί συχνά σε προβλήματα και κινδύνους. Από το καθημερινό πείραγμα στο σχολείο και τις δυσκολίες να βρεί νούμερο στα ρούχα, έως το σχόλιο των συγγενών, όλα αυτά αποτελούν παράγοντες που μειώνουν την αυτοεκτίμηση του, το κάνουν να νιώθει μη αποδεκτό και το οδηγούν σε ακραίες διατροφικές συμπεριφορές, συντηρώντας έτσι ένα φαύλο κύκλο.

Δείκτης  Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) ως μέτρο μέτρησης

Στα παιδιά και στους εφήβους δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία για τον ορισμό της παχυσαρκίας. Οι περισσότερες χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, βασίζονται στη χρήση των πινάκων, όπου καταγράφεται η σχέση του βάρους και του ΔΜΣ σε συνάρτηση με την ηλικία. Πρόσφατα καθορίσθηκαν διεθνώς όρια για το ΔΜΣ σε παιδιά ηλικίας απο 2 εώς 18 ετών. Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται τα όρια του ΔΜΣ για κάθε ηλικία, πάνω από τα οποία ένα παιδί θεωρείται υπέρβαρο ή παχύσαρκο.

ΔΜΣ= Βάρος ÷ Ύψος² (το βάρος σε κιλά και το ύψος σε μέτρα)

Για παράδειγμα αν ένα παιδί ζυγίζει 20 κιλά και  έχει ύψος 1,10m έχουμε

ΔΜΣ=20÷(1,10 x 1,10)= 20÷1,21 = 16,5.
Το παιδί σας έχει ΔΣΜ ίσο με 16,5.

Το μέγεθος του προβλήματος

Υπολογίζεται οτι στην Ελλάδα το 20-25% των παιδιών ηλικίας απο 7-12 ετών είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο ενώ το αντίστοιχο νούμερο το1980 ήταν περίπου 5%. Βλέπουμε λοιπόν οτι παρότι το μορφωτικό επίπεδο και η διατροφική παιδεία έχουν βελτιωθεί, το ουσιαστικό πρόβλημα τείνει να πάρει τη μορφή επιδημίας και να αποτελεί πλέον μια πραγματικά επείγουσα υπόθεση που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

Πώς μπορούμε ως γονείς να βοηθήσουμε τα παιδιά μας

Η ηλικία απο 5 έως 12 ετών είναι η πιο κρίσιμη καθότι αντιστοιχεί στην περίοδο κατά την οποία το παιδί είναι ιδιαίτερα δεκτικό στις συμβουλές που του παρέχονται τόσο σε θέματα εκπαίδευσης όσο και σε θέματα διατροφικών γνώσεων. Όντας οι ίδιοι ενημερωμένοι σωστά, μπορούμε να στρέψουμε και τα παιδιά μας προς τη σωστή διατροφή και την άσκηση. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε οτι τα παιδιά τείνουν να μιμούνται και να υιοθετούν τις συνήθειες του περιβάλλοντός τους. Έτσι εάν επιθυμούμε το παιδί μας να ακολουθεί μια σωστή διατροφή πρέπει και εμείς οι ίδιοι οι γονείς να αποτελούμε έμπρακτο παράδειγμα και όχι απλά τον λεκτικό καθοδηγητή.

O διαβήτης τύπου 1 είναι ο πιο συχνός τύπος διαβήτη στα παιδιά και οφείλεται στην ανεπαρκή έκκριση ινσουλίνης απο το πάγκρεας.

Που οφείλεται ο παιδικός διαβήτης;

Όπως συμβαίνει και στους ενήλικες, η αιτία εμφάνισης διαβήτη στα παιδιά δεν είναι πλήρως κατανοητή. Συχνά παρατηρείται συνδυασμός γενετικών και περιβαντολλογικών παραγόντων.

Ποιά είναι τα συμπτώματα του παιδικού διαβήτη;

Τα περισσότερα παιδιά που πάσχουν απο διαβήτη εμφανίζουν τα ίδια συμπτώματα με αυτά των ενήλικων ασθενών, όπως:

-συχνή διούρηση

-έντονη δίψα

-κούραση

-απώλεια βάρους

Πολύ συχνά τα παιδιά παραπονιούνται για:

-κοιλιακό άλγος

-πονοκεφάλους

Ενώ συχνά εμφανίζουν και προβλήματα νευρικής συμπεριφοράς.

Πώς αντιμετωπίζεται ο παιδικός διαβήτης;

Η χορήγηση ινσουλίνης αποτελεί την κύρια μορφή θεραπείας. Αμέσως μετά τη διάγνωση το παιδί και η οικογένεια πρέπει να απευθύνονται στους ειδικούς που θα ρυθμίσουν τη συχνότητα και τον αριθμό των δόσεων.

Τι διατροφή πρέπει να ακολουθήσει ένα παιδί που πάσχει απο διαβήτη;

Η σωστή διατροφή αποτελεί το 50% της αντιμετώπισης της νόσου . Η διατροφή του παιδιού που πάσχει απο σακχαρώδη διαβήτη  δεν είναι τίποτα διαφορετικό απο την υγιεινή διατροφή που όλοι θα έπρεπε να έχουμε.Οι στόχοι της διατροφής πρέπει να είναι:

-η ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα

-η ρύθμιση των επιπέδων των λιπιδίων στο αίμα

-η παροχή των κατάλληλων θερμίδων και θρεπτικών συστατικών για τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού και την επίτευξη υγιούς σωματικού βάρους.

-η αποφυγή ανεπιθύμητων επιπλοκών

Πιο συγκεκριμένα η διατροφή που προτείνεται απο την Αμερικάνικη Διαβητολογική Εταιρεία περιλαμβάνει τις εξής κύριες αρχές

Θερμίδες ενέργεια

Αυτό που συνιστάται είναι η πρόσληψη όσων θερμίδων χρειάζονται για να εξασφαλίζουν ένα σωματικό βάρος που θα συμβάλει στην καλύτερη ρύθμιση της γλυκόζης, των λιπιδίων και της αρτηριακής πίεσης. Έχει αναφερθεί ότι μείωση του βάρους κατά 5-9 κιλά, ανεξάρτητα από το αρχικό βάρος, βελτιώνει όλα τα παραπάνω. Τα άτομα με διαβήτη θα πρέπει να έχουν ένα ΒΜΙ που να προσεγγίζει το 22-25 (ΒΜΙ= Δείκτης Μάζας Σώματος= Βάρος (Kg)/Ύψος (m²)). Αν κάποιος είναι υπέρβαρος,  θα πρέπει να χάσει βάρος ακολουθώντας μία σωστή δίαιτα και όχι μία αυστηρά υποθερμιδική δίαιτα.

Πρωτεϊνη

Η σύσταση για την πρόσληψη της πρωτεΐνης στη διατροφή των ατόμων με διαβήτη είναι η ίδια με αυτή που ισχύει και για το γενικό πληθυσμό. Προτείνεται λοιπόν ημερήσια πρόσληψη πρωτείνης ίση με 15-20% της συνολικής ενέργειας, τόσο από ζωικές όσο και από φυτικές πηγές.

Λιπαρά

Το ποσό του συνολικά προσλαμβανόμενου λίπους εξαρτάται από το λιπιδαιμικό προφίλ του ασθενούς, καθώς και από τους συγκεκριμένους στόχους που έχουν τεθεί για το σωματικό βάρος. Αν το άτομο με διαβήτη έχει φυσιολογικό βάρος και χαμηλά επίπεδα λιπιδίων στο αίμα, τότε μπορεί να ακολουθηθούν οι γενικές συστάσεις για την πρόσληψη λίπους στη δίαιτα, που ανέρχεται σε ποσοστό 30%, από το οποίο μέχρι 10% είναι τα κορεσμένα, επίσης μέχρι 10% τα πολυακόρεστα και 10-15% τα μονοακόρεστα με κύριο εκπρόσωπο το ελαιόλαδο.

Όταν τα λιπίδια είναι αυξημένα, και κυρίως τα επίπεδα της LDL-χοληστερίνης, τότε συνιστάται χαμηλότερη πρόσληψη κορεσμένων λιπιδίων σε ποσοστό κάτω από 7% και πρόσληψη χοληστερόλης με την τροφή σε ποσότητα μικρότερη από 200 mg/ημέρα. Αν τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων είναι αυξημένα, συνιστάται η ταυτόχρονη μείωση των κορεσμένων λιπιδίων κάτω από 10% και ο περιορισμός των υδατανθράκων (κυρίως των απλών). Τέλος στην περίπτωση που υπάρχει και παχυσαρκία τότε η σύσταση είναι γενική για συνολική μείωση του προσλαβανόμενου λίπους μέσα από τη δίαιτα.

Υδατάνθρακες

Οι υδατάνθρακες αποτελούν το πιο αμφιλεγόμενο συστατικό στη διατροφή των διαβητικών. Σήμερα συνιστάται οτι πρέπει να αποτελούν το 50 με 55% τις συνολικής ενέργειας.Έμφαση πρέπει να δίνεται στους σύνθετους υδατάνδραθες και τις φυτικές ίνες που προέρχονται από προϊόντα ολική άλεσης, φρούτα και λαχανικά καθώς έχει αποδειχτεί οτι απορροφώνται με πολύ χαμηλότερο ρυθμό και αποτρέπουν την υπεργλυκαιμία.

Τα γλυκά δεν αποτελούν πια «απαγορευμένο καρπό» καθώς το διαβητικό παιδί είναι ένα φυσιολογικό παιδι με φυσιολογική διατροφή . Η κατανάλωση γλυκών πρέπει να είναι απλά περιορισμένη απο 1 εως 2 φορές την εβδομάδα.

Προσοχή στην κατανάλωση ειδικών προιόντων !!!

Ο κρόκος Κοζάνης

Ο κρόκος, το χρυσάφι της ελληνικής γης όπως αποκαλείται, συγκαταλέγεται στα πιο προσφιλή και πολύτιμα μπαχαρικά των αρχαίων πολιτισμών, για το άρωμα, το χρώμα, τις φαρμακευτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες.Τα βαθυκόκκινα λεπτά νήματα που μας έχουν συστηθεί ως ζαφορά, προέρχονται από τα αφαιρούμενα στίγματα του λουλουδιού, τα οποία παίρνουν αυτή τη μορφή όταν αποξηραίνονται. Τα κύρια δρώντα συστατικά του είναι η πικροκροκίνη και η κροκίνη , ενώ άλλα συστατικά του είναι η λυκοπίνη, η ζεαξανθίνη, η βιταμίνη Β και Β2, το καρωτίνιο α-β και γ, οι υδατάνθρακες και το αιθέριο έλαιο.

Η κροκετίνη που προέρχεται από την κροκίνη, είναι ένα καροτενοειδές που απομονώνεται από τον κρόκο και είναι υπεύθυνο για το κόκκινο χρώμα του, ενώ έχει πολλαπλές ιδιότητες στην ιατρική, αφού αποτελεί αντιοξειδωτικό και αντιφλεγμονώδη παράγοντα. Από την άλλη, η πικροκροκίνη μας δίνει τη σαφρανάλη, η οποία είναι αυτή που δίνει το χαρακτηριστικό άρωμα στον κρόκο και την πικρότητα που αφήνει στη γεύση.

Και γευστικός και ωφέλιμος για την υγεία!

Με χρήσεις του στη ζαχαροπλαστική, τη φαρμακευτική, τη μαγειρική, την τυροκομία, την ποτοποιία και άλλους κλάδους (ακόμη και στη ζωγραφική, με τους βυζαντινούς ζωγράφους να τον χρησιμοποιούν ευρέως), ο κρόκος Κοζάνης έχει μπει πλέον για τα καλά στις ζωές μας, με σκοπό εκτός από τη γεύση, να μας μεταφέρει τις πολύτιμες ιδιότητές του. Πώς μπορεί να μας ωφελήσει;

-Έχει αντικαρκινικές ιδιότητες: Oι κροκίνες που περιέχονται στα στίγματα του κρόκου είναι ασυνήθιστα υδατοδιαλυτά καροτενοειδή, τα οποία βρέθηκε ότι μπορούν να αναστείλουν τον πολλαπλασιασμό των λευχαιμικών κυττάρων. Συν τοις άλλοις, ο κρόκος έχει βρεθεί πως δρα ενάντια σε ορισμένους τύπους καρκίνου συμπεριλαμβανομένου του νευροβλαστώματος, του καρκίνου του μαστού και του αδενοκαρκινώματος του παχέος εντέρου.

-Ασκεί αντιοξειδωτική δράση: Τα αντιοξειδωτικά και ιδιαιτέρως τα καροτενοειδή του, στα οποία περιλαμβάνονται και οι κροκίνες, σημειώνουν σημαντική ευνοϊκή επίδραση στην επιδερμίδα όσον αφορά την έκθεσή της στον ήλιο ενώ έχει  και εξωτερική χρήση σε περιπτώσεις παρουσίας σπυριών στο δέρμα και φλεγμονών. Η αντιοξειδωτική δράση του μπαχαρικού επεκτείνεται και στον καρδιακό μυ, ανακόπτοντας την αύξηση της απόπτωσης των μυϊκών ινών.

– Ευεργετεί το πεπτικό και τα νεφρά: Στη λαϊκή ιατρική, ο κρόκος Κοζάνης θεωρείται άριστο φάρμακο για τις ασθένειες του στομάχου, ενώ διευκολύνει την πέψη και αυξάνει την όρεξη. Από πολλούς ερευνητές υποστηρίζεται ότι καταπραΰνει τους πόνους των νεφρών, ενώ περιορίζει τις γαστραλγίες και τους νευρικούς κολικούς.

– Έχει αφροδισιακές ιδιότητες: Οι αρχαίοι φαίνεται να αποδίδουν στον κρόκο αφροδισιακές ιδιότητες, ενώ πολλοί συγγραφείς τον συνδέουν με τον έρωτα και τη γονιμότητα και πολλοί ειδικοί αναφέρονται σε αυτόν ως ένα πολύ καλό τονωτικό. Οι αφροδισιακές του ιδιότητες φαίνεται να οφείλονται και πάλι στην κροκίνη και όσοι ενδιαφέρονται να κάνουν πιο… πικάντικη όχι μόνο τη μαγειρική τους, αλλά και τη σεξουαλική τους ζωή, ο κρόκος Κοζάνης μπορεί να συμβάλλει!!!

Το ταχίνι (ή ταχίν στα τούρκικα)  είναι ένα αυθεντικό φυσικό προϊόν υψηλής πρωτεϊνικής αξίας το οποίο είναι απαραίτητο τόσο για την υγεία όσο και για τη σωστή διατροφή. Παράγεται από επιλεγμένους σπόρους σουσαμιού, οι οποίοι έχουν ψηθεί και αλεστεί και έτσι δημιουργείται  αυτή η ελαιώδης κρέμα.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά &  Οφέλη για την υγεία

Το σουσάμι έχει πολλές θρεπτικές ιδιότητες, πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας και πολλές βιταμίνες .Περιέχει:

20% πρωτεΐνες, εύπεπτες, πλούσιες σε θειούχα αμινοξέα τα οποία συνδυαζόμενα με τροφές που περιέχουν λυσίνη(ρεβύθια, γάλα, φασόλια, φακές )αποκτούν μεγαλύτερη διατροφική αξία και συνεισφέρουν στην καλή υγεία πολλών οργάνων, όπως το συκώτι και τα νεφρά.

20% υδατάνθρακες, κυρίως με τη μορφή των φυτικών ινών, οι οποίες βοηθούν στην ομαλή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος

50% καλής ποιότητας λίπους, κυρίως μονοακόρεστα ή πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (ω-6), που συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης (της ολικής και της ‘κακής’).

Είναι πλούσιο σε ασβέστιο (κατά της οστεοπόρωσης), σίδηρο (σωματική και πνευματική ευεξία), κάλιο, ψευδάργυρο (αυξάνει την άμυνα του οργανισμού), φώσφορο, μαγνήσιο (δρα καταπραϋντικά, ηρεμιστικά, μειώνει τους πονοκεφάλους και τις ημικρανίες), μαγγάνιο, σελήνιο (αντιοξειδωτική δράση), χαλκό (μειώνει τους πόνους των αρθρώσεων), ενώ είναι καλή πηγή φυτοστερολών και λιγνανών (σεσαμίνη, σεσαμολίνη) που δρουν αντιοξειδωτικά, αποτοξινωτικά και φαρμακευτικά (μειώνουν την χοληστερίνη και την υπέρταση) στον οργανισμό (Yale J Biol Med. 2006). Η βιταμίνη Ε που περιέχεται (σε μεγαλύτερο ποσοστό από το ελαιόλαδο), δρα προστατευτικά στον οργανισμό από τις φθορές που προκαλούν οι παραγόμενες ελεύθερες ρίζες και τα υποπροϊόντα μεταβολισμού. Διαθέτει επίσης αντικαρκινική δράση (Ca μαστού) και ανασταλτική σε χρόνιες παθήσεις (καρδιαγγειακές παθήσεις, καταρράκτης, διαβήτης, νόσος Alzheimer, Parkinson)

Τζίντζερ ή  Πιπερόριζα

Αν νιώθετε να πλησιάζετε στα προεόρτια μιας ίωσης, φτιάξτε ένα έγχυμα από τριμμένη φρέσκια ρίζα τζίντζερ ή αποξηραμένη σε σκόνη. Η γνωστή ρίζα διαθέτει αντιπυρετική και αντιμικροβιακή δράση, που την καθιστούν ιδανική για την αντιμετώπιση του πυρετού. Μπορείτε επίσης να προσθέτετε τριμμένη πιπερόριζα στις σαλάτες σας ή σε όλα τα μαγειρευτά γευματά σας!

Ψάρια πλούσια σε Ω3

Τα Ω3 λιπαρά οξέα στα ψάρια και σε άλλα τρόφιμα όπως τα καρύδια, στους σπόρους λιναριού και στο έλαιο canola, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και μειώνουν τη φλεγμονή. Αυξάνουν τη δραστηριότητα των λευκών αιμοσφαιρίων που ονομάζονται μακροφάγα, τα οποία καταπολεμούν τα ενοχλητικά βακτήρια. Ψάρια πλούσια σε Ω3 λιπαρά οξέα είναι οι σαρδέλες, ο σολομός, η ρέγκα, το σκουμπρί και οι τσιπούρες.

Εσπεριδοειδή

Μην παραλείπετε να τρώτε φυλλώδη λαχανικά, πιπεριές και εσπεριδοειδή όπως πορτοκάλια και γκρέιπφρουτ, τα οποία είναι πλούσια σε βιταμίνη C. Τα λαχανικά και φρούτα με έντονα χρώματα περιέχουν επίσης μεγάλες δόσεις αντιοξειδωτικών που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθούν στην καταπολέμηση των ασθενειών το χειμώνα. Βάλτε λοιπόν στη διατροφή σας τα μούρα, τις ντομάτες, το μπρόκολο και τις γλυκοπατάτες για να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα.

Για να κάνετε τα λαχανικά πιο ελκυστικά, προσθέστε τα σε σούπες, μαγειρευτά φαγητά και σάλτσες. Πιείτε ένα ποτήρι χυμού ντομάτας ή άλλων λαχανικών με χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο για έξτρα βιταμίνη C!

Αυτή η βιταμίνη αδρανοποιεί την ισταμίνη, την ουσία που είναι υπεύθυνη για την καταρροή και τη συμφόρηση και βοηθά στη μείωση της φλεγμονής που συνοδεύει τα κρυολογήματα και τους ιούς.

Σύμφωνα με μια μελέτη στο Πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνια, η οποία διεξήχθη σε 160 υγιείς ενήλικες, εκείνοι που λάμβαναν 500 mg βιταμίνης C την ημέρα για δύο μήνες, σημείωσαν μείωση 24% στην C αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP), μία ένωση που σχετίζεται με τη φλεγμονή και χρόνιες παθήσεις.

Κρεμμύδι και σκόρδο

Τόσο τα σκόρδα, όσο και τα κρεμμύδια, περιέχουν ενώσεις που επιταχύνουν τη δραστηριότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Εμποδίζουν τα κρυολογήματα και βοηθούν κατά του καρκίνου και των καρδιακών παθήσεων.

Ξηροί καρποί

Oι ξηροί καρποί είναι πλούσιες πηγές ψευδαργύρου που είναι χρήσιμος στην καταστολή του κρυολογήματος ιδίως αν  η λήψη τους αρχίσει με την έναρξη των συμπτωμάτων

Σούπα με κοτόπουλο και λαχανικά

Μια κοτόσουπα, κατά προτίμηση σπιτική, έχει πράγματι βρεθεί ότι προσφέρει πολλά οφέλη στην υγεία μας, ενώ παράλληλα βοηθάει στη μείωση των συμπτωμάτων του κρυολογήματος. Επιπλέον βοηθάει στην απομάκρυνση της βλέννας ανακουφίζοντας το βήχα. Βάλτε καρότα, γλυκοπατάτες και κολοκύθες που περιέχουν βιταμίνη Α, η οποία ενισχύει το αναπνευστικό σύστημα. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Therapeutics μια ένωση που βρίσκεται στην κοτόσουπα, η καρνοσίνη, βοηθάει το ανοσοποιητικό μας σύστημα να καταπολεμά τη γρίπη από τα πρώτα μάλιστα στάδια της. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν όμως ότι το όφελος της κοτόσουπας, παύει να υφίσταται μόλις τα συστατικά της αποβληθούν από το σώμα μας.